Կնուտ Համսուն | Սով | համառոտ

Վեպը գրված է առաջին դեմքով և մասամբ ինքնակենսագրական է: Պատմողը ապրում է խղճուկ ձեղնահարկում: Նրան տանջում է մշտական սովը: Սկսնակ գրողը փորձում է վաստակել հոդվածների և ակնարկների գրությամբ, սակայն խմբագրությունների վճարած գումարները չեն բավարարում: Հրշեջ դառնալ չի կարող, քանի որ կարճատես է և ակնոց է կրում:

Զգում է սրտխառնուք, գլխապտույտ, գերգրգռված է: Ցերեկները անցկացնում է զբոսայգում, որտեղ մտածում է գրելիք նյութի մասին: Ամեն բան գրավադրել է՝ տան իրերը, գրքերը, վերարկուն… Սովը տանջում է անդադար և նա ծամում է փայտիկի կտորը, կամ բաճկոնից կտրված կոճակը: Գետնից վերցնում է նարնջի կճեպը: Առևտրականի մոտ հաշվապահի աշխատանքի անցնել նույնպես չի հաջողվում: Հերոսին թվում է, թե աստված որոշել է կործանել իրեն: Վարձը վճարելու գումար չկա: Վտանգ կա հայտնվելու փողոցում: Գիշերը 15 էջանոց հոդված է գրում: Սակայն հոնորարը երկար չի դիմանում նրա ձեռքին: Տանտիրուհին առաջարկում է նրան ուրիշ բնակարան գտնել և հերոսը գիշերն անցկացնում է անտառում:

Սովից գրեթե ուշաթափության վիճակի հասած հերոսը որոշում է մտնել հացի խանութ և ուտելիք խնդրել: Հետո մսագործից ոսկոր է խնդրում, իբրև թե շան համար և արտասվելով կրծում է այն: Մի գիշեր էլ ինքնակամ անց է կացնում ոստիկանատանը:

Խորհում է այն մասին, որ հիմա կարող էր առանց մտածելու յուրացնել որևէ դպրոցական աղջկա թղթապանակը:

Փողոցում բախվում է թերթի խմբագիրներից մեկին, որը գթասրտորեն տալիս է նրան գալիք հոնորարի մի մասը: Կարողանում է խղճուկ բնակարան վարձել: Մոմ է գնում որպեսզի աշխատի գիշերով: Վաճառողը ավել գումար է վերադարձնում նրան: Ուրախացած վերցնում է, սակայն հետո տանջվելով խղճի խայթից, տալիս է այն անցորդ կնոջը: Կարկանդակ է խնդրում վաճառողուհուց, որին մի ժամանակ լավություն է արել, բայց սա քշում է նրան:

Մի օր զբոսայգում քարշ է գալիս երկու երիտասարդ կանանց ետևից. պահում է իրեն լկտի և հիմար ձևով: Սակայն այդ պատմությունը շարունակություն է ստանում: Ապագա վեպի մասին երևակայական մտքերը տանում են հեռու, և նա անծանոթուհուն կնքում է Իլայալի անունով:

Նորից սկսվում է սովահար կյանքը: Նորից ինքամփոփություն և անբավարարություն…

Որոշելով, որ կյանքը պետք է արմատապես փոխել՝ հերոսը գրանցվում է նավի վրա որպես նավաստի:

  

Տես նաև Կնուտ Համսուն Պան, Դոստոևսկի Ոճիր և պատիժ և Ֆրանց Կաֆկա Կերպարանափոխություն