Էթել Լիլիան Վոյնիչ | Բոռը | համառոտ

Իտալիա: 19-րդ դար: Երիտասարդ ազնվական Արթուր Բերթոնը դառնում է «Երիտասարդ Իտալիա» հեղափոխական կազմակերպության անդամ և նոր ընկերների հետ պատրաստ է պայքար մղել ավստրիական լծի դեմ:

 Արթուրը սիրում է երկու մարդու՝ երիտասարդ Ջեմմային, ով նույնպես կազմակերպության անդամ է, և հոգևորական Լորենցո Մոնտանելիին: Ջեմմային Արթուրը խանդում է իր կուսակցի՝ Բոլայի հանդեպ: Երբ կազմակերպության անդամները մատնությամբ ձերբակալվում են, նրանց թվում եղած Արթուրը լռում է և չի մատնում իր ընկերներին: Սակայն ընկերները տեղեկություն ունեն, որ Արթուրը մատնիչ է: Իրականում Արթուրի խոստովանահայրն է ուխտադրժորեն մատնություն արել: Բանն այն է, որ նախքան բանտարկվելը Արթուրը անզգուշություն է ունեցել խոստովանություն անել ոչ թե Մոնտանելիին, այլ մի լրտես հոգևորականի:

Անգիտակցաբար Արթուրը իրեն մեղավոր է ճանաչում և Ջեմման ապտակում է նրան: Ընկերներին, իր ազնիվ անունը և սիրելիին կորցրած Արթուրը նույն օրը իմանում է, որ իր հոգևոր դաստիարակը՝ Մոնտանելին իրականում իր հայրն է, որ ինքը ապօրինի զավակ է: Հիասթափված և հոգևոր մահ ապրած Արթուրը հեռանում է երկրից: Նրան համարում են ինքնասպան եղած:

Մեկնելով Ամերիկա նա մասնակցում է հեղափոխական-ազատագրական պայքարի, հայտնվում է կյանքի հատակում, կորցնում է առողջությունը, բայց շարունակում է հավատարիմ մնալ իր գաղափարներին: Տարիներ անց նա վերադառնում է իր Իտալիա քաղաք և միանում է ընկերներին՝ ներկայանալով որպես պամֆլետիստ Ֆելիչե Ռիվարես: Բոռը  նրա գրական կեղծանունն է: Ոչ ոք չի ճանաչում նրան:

Պայքարի և քննադատության սլաքներն ուղղում է հատկապես հոգևորականների դեմ: Իր ակտիվ գործունեության համար ձերբակալվում է և մահապատժից առաջ Ջեմմային նամակի տեսքով հայտնում է իր ինքնության և զգացմունքների մասին:

 Բանտում նրան այցելում է հայրը՝ արդեն կարդինալ դարձած Լորենցո Մոնտանելին, որը որդու ու եկեղեցու միջև ընտրություն կատարելու անհրաժեշտությունից կորցնում է բանականությունը:

Բոռին գնադակահարում են:

Տես նաև Ալեքսանդր Դյումա Սև կակաչ, Վիկտոր Հյուգո Իննսուներեքը և Ստենդալ Կարմիրն ու սևը